Antanta
Antanta (franc. entente) označava sporazum između dviju ili više država radi postizanja određenog cilja: samoodbrane, neutralnosti, agresije, očuvanja statusa quo i dr. Antantom su se prvotno nazivali saveznički odnosi između Francuske i Velike Britanije u vrijeme vladavine Luja Filipa. U užem smislu, naziv za ciklus sporazuma Velike Britanije, Francuske i Rusije između 1904. i 1907. godine, koji su završni oblik dobili u Trojnome sporazumu (Triple entente) 5. septembra 1914. godine u Londonu, kada su se zemlje Antante obavezale na rat protiv Centralnih sila bez mogućnosti separatnog mira. Sporazum je pristupanjem Italije 19. maja 1915. proširen u Četvorni sporazum (Quadruple entente). Stvaranje Antante odraz je podjele među velikim silama koje su se na evropskom kontinentu svrstale u dva bloka: na jednoj strani Rusija i Francuska, kojima se pridružila Velika Britanija napustivši svoju politiku splendid isolation, te, na drugoj strani, Njemačka i Austro-Ugarska. Nesuglasice među njima dovele su do svjetskog rata (1914–1918). Nakon Oktobarske revolucije 1917. godine, sovjetska Rusija, izašavši iz rata, prestala je biti članicom Antante.
Trojni savez
Vojno-politički savez (njem. Dreibund, ital. Triplice alleanza) Njemačke, Austro-Ugarske i Italije potpisan u Beču 20. maja 1882. godine. Sklapao se na pet godina i predviđao uzajamnu oružanu pomoć u slučaju da jednu od članica napadne Francuska ili da jednu ili dvije od njih napadnu neke druge sile. Preteča Trojnoga saveza bio je Dvojni savez koji su 7. oktobra 1879. godine sklopile Njemačka i Austro-Ugarska, odmah nakon što je Trocarski savez Njemačke, Austro-Ugarske i Rusije (sklopljen 1872. godine) izgubio na važnosti zbog antiruskog držanja Njemačke i Austro-Ugarske tokom rusko-osmanskog rata koji je trajao od 1877. do 1878. godine (Sanstefanski mir, Berlinski kongres). Dvojnome savezu pristupila je 1882. Italija, a 1883. organizacijski se s njime povezala i Rumunija. Iako je Trojni savez bio obnavljan nekoliko puta, nakon izbijanja Prvog svjetskog rata Italija je ostala neutralna sve dok nije – zarad teritorijalnih ustupaka priznatih joj Londonskim ugovorom (26. aprila 1915) – otkazala učešće u Trojnom savezu (4. maja 1915) i stupila u rat protiv Austro-Ugarske (24. maja 1915), protiv Osmanskoga Carstva (21. augusta 1915), protiv Bugarske (19. oktobra 1915) i najposlije protiv Njemačke (28. augusta 1916).
Preuzeto i prilagođeno iz www.enciklopedija.hr